کد مطلب:166422 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270
مقدمه محمد هادی معرفت
رمز پیروزی حق بر باطل
پیوسته حق بر باطل پیروز بوده، و هرگز نتوانسته است باطل در مقابل حق ایستادگی كند. زیرا همواره پایه های حق استوار و پایه های باطل متزلزل بوده است.
امام صادق علیه السلام می فرماید:
(لیس من باطل یقوم بازاء الحق، الا غلب الحق الباطل. و ذلك قوله تعالی: بل نقذف بالحق علی الباطل فیدمغه فاذا هو زاهق) [1] .
هرگز باطلی در مقابل حق ایستادگی نمی كند، جز آنكه حق بر باطل پیروز می گردد. و این همان است كه خداوند فرموده:«... ما حق را بر سر باطل می كوبیم تا آن را نابود سازد...».
در سوره ی صافات: (173 -171) می خوانیم:
(و لقد سبقت كلمتنا لعبادنا المرسلین، انه لهم المنصورون، و ان جندنا لهم الغالبون)
وعده ی قعطی ما برای بندگان فرستاده ی ما از پیش داده شده است: آنان پیروزمندند، و لشكریان ما پیروز.
و این پیرزوی حق بر باطل در همین جهان است پیش از جهان آخرت:
(انا للنصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیاة الدنیا) سوره ی غافر: 50
ما یاری كننده ی فرستادگان خود هستیم و كسانی را كه به آنان ایمان آورده اند، در همین زندگی دنیا.
این پیروزی پیروزی مبدأ است، كه هدف و آرمان حق جویان برخواسته های پلید باطل گرایان غالب آید، «الحق یعلو و ما یعلی» حق پیوسته برتر است.
امام حسین علیه السلام به دنبال اعلاء كلمه ی حق حركت كرد، و در این هدف پیروز شد. یزید در صدد خاموش كردن نور حق بود، ریشه اش سوخت... لذا حسین، معركه را برد، و یزید باخت...
حسین علیه السلام هرگز شكست نخورد، و پیوسته با قدی راست، هدف خود را اعلام كرد، و بر آن ایستادگی ورزید، و در نتیجه هدف خود را به دست آورد، و لشكریان نور بر سپاه ظلمت پیروز گشتند...
اساسا، واقعه ی كربلا، نشانگر این حقیقت است كه پیوسته حق سربلند است و باطل منكوب و سرافكنده...
سید قطب - مفسر مقتدر معاصر - در ذیل آیه ی (انا للنصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیاة الدنیا)... برای اثبات پیروزی حق بر باطل و نصرت الهی كه پیوسته شامل حال مؤمنان است، به كربلا می رود و روز عاشورا را شاهد می آورد، می گوید:
«در آن مصاف كه از یك طرف عظمت زا و از طرف دیگر فجیعت زا می نمود، حسین علیه السلام با یك دنیا بزرگواری و رشادت به شهادت رسید، ولی آیا این شهادت نصرت بود یا هزیمت، البته در صورت ظاهر و با معیارهای كوچك هزیمت می شود، ولی در حقیقت خالص و با معیارهای بزرگ، صرفا نصرت و پیروزی، جلوه می كند...
هیچ شهیدی در پهنای زمین نیست كه این اندازه دلها برای او بتپد
و لبریز از دوستی و ولاء نسبت به او بوده باشد، همانند حسین علیه السلام كه شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان نسبت به او ارادت ورزیده دلها را به سوی او روان ساخته اند.
بسا شهیدانی بودند كه اگر هزاران سال عمر می كردند، آن گونه كه با شهادت خود، عقیده و دعوت خود را رواج دادند نمی توانستند رواج دهند. و مفاهیم بزرگی را در جامعه جایگزین سازند، و هزاران افراد را به سوی كارهای بزرگ بسیج دارند.
تأثیر شگرف خطبه ای را كه آنان با خون نوشتند، در هیچ خطبه دیگری نمی توان یافت، آنگونه كه نسل به نسل تأثیرگذار باشد و در تاریخ بشریت گامهای بلندی بردارد... [2] .
امام حسین علیه السلام در نامه ای كه هنگام عزیمت به عراق به بنی هاشم نوشت، آورده:
«اما بعد فانه من لحق بی منكم استشهد. و من تخلف لم یبلغ مبلغ الفتح. و السلام» [3] .
هر كه به من ملحق گردد شهید می گردد، و هر كه تخلف كند به فتح و پیروزی نائل نگردد.
ظاهر این نوشتار متناقض است، ولی برای ظاهر بینان... اما در حقیقت، پیروزی در همان استشهاد است، كه عالمی را دگرگون می سازد، و جامعه ای كه فرسوده گردیده از نو می سازد... هدف بزرگ است، هدف روشن شدن حق است، هدف رسوا ساختن باطل است...
امام حسین علیه السلام در این هدف بزرگ به پیروزی رسید و باطل را منكوب ساخت.
اینك بزرگترین وظیفه مقتل نویسان، روشن ساختن این جنبه از واقعه ی كربلا است: چگونه امام حسین پیروز گشت، چگونه شكست نخورد، چگونه به هدف بزرگ خود رسید، چگونه یزید و خاندان امیه منكوب و ذلیل تاریخ گشتند كه اندك مقتل نویسان به این جهت توجه داشته اند:
آری دوست فاضل و ارجمند ما آقای محمد جواد صاحبی، با قدرت علمی و قلمی خود توانسته است به خوبی از عهده ی این وظیفه وجدانی و انسانی خود برآید، و شخصیت والای امام حسین علیه السلام را در واقعه ی كربلا مجسم سازد و برای خوانندگان محترم مبرهن سازد كه واقعه كربلا، یك حادثه كوچك از حوادث تاریخ نبود، بلكه یك جهش و تحولی عظیم در تاریخ بشریت بود كه حقیقت را آنچنان كه هست جلوه گر نمود، و چهره سیاه باطل را كاملا رسوا ساخت، و برای همیشه انسانها را از چنگال عفریت باطل رهایی بخشید...
خداوند بر توفیقات روز افزون نویسنده محترم این رساله ی شریف (مقتل الشمس) بیافزاید، و حقیقت جویان جهان را بیشتر و بهتر از نوشته های پر ارج بهره مند سازد. وفقه الله تعالی لمرضاته.
قم - محمد هادی معرفت
17 / 11 / 74
پیوسته حق بر باطل پیروز بوده، و هرگز نتوانسته است باطل در مقابل حق ایستادگی كند. زیرا همواره پایه های حق استوار و پایه های باطل متزلزل بوده است.
امام صادق علیه السلام می فرماید:
(لیس من باطل یقوم بازاء الحق، الا غلب الحق الباطل. و ذلك قوله تعالی: بل نقذف بالحق علی الباطل فیدمغه فاذا هو زاهق) [1] .
هرگز باطلی در مقابل حق ایستادگی نمی كند، جز آنكه حق بر باطل پیروز می گردد. و این همان است كه خداوند فرموده:«... ما حق را بر سر باطل می كوبیم تا آن را نابود سازد...».
در سوره ی صافات: (173 -171) می خوانیم:
(و لقد سبقت كلمتنا لعبادنا المرسلین، انه لهم المنصورون، و ان جندنا لهم الغالبون)
وعده ی قعطی ما برای بندگان فرستاده ی ما از پیش داده شده است: آنان پیروزمندند، و لشكریان ما پیروز.
و این پیرزوی حق بر باطل در همین جهان است پیش از جهان آخرت:
(انا للنصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیاة الدنیا) سوره ی غافر: 50
ما یاری كننده ی فرستادگان خود هستیم و كسانی را كه به آنان ایمان آورده اند، در همین زندگی دنیا.
این پیروزی پیروزی مبدأ است، كه هدف و آرمان حق جویان برخواسته های پلید باطل گرایان غالب آید، «الحق یعلو و ما یعلی» حق پیوسته برتر است.
امام حسین علیه السلام به دنبال اعلاء كلمه ی حق حركت كرد، و در این هدف پیروز شد. یزید در صدد خاموش كردن نور حق بود، ریشه اش سوخت... لذا حسین، معركه را برد، و یزید باخت...
حسین علیه السلام هرگز شكست نخورد، و پیوسته با قدی راست، هدف خود را اعلام كرد، و بر آن ایستادگی ورزید، و در نتیجه هدف خود را به دست آورد، و لشكریان نور بر سپاه ظلمت پیروز گشتند...
اساسا، واقعه ی كربلا، نشانگر این حقیقت است كه پیوسته حق سربلند است و باطل منكوب و سرافكنده...
سید قطب - مفسر مقتدر معاصر - در ذیل آیه ی (انا للنصر رسلنا و الذین آمنوا فی الحیاة الدنیا)... برای اثبات پیروزی حق بر باطل و نصرت الهی كه پیوسته شامل حال مؤمنان است، به كربلا می رود و روز عاشورا را شاهد می آورد، می گوید:
«در آن مصاف كه از یك طرف عظمت زا و از طرف دیگر فجیعت زا می نمود، حسین علیه السلام با یك دنیا بزرگواری و رشادت به شهادت رسید، ولی آیا این شهادت نصرت بود یا هزیمت، البته در صورت ظاهر و با معیارهای كوچك هزیمت می شود، ولی در حقیقت خالص و با معیارهای بزرگ، صرفا نصرت و پیروزی، جلوه می كند...
هیچ شهیدی در پهنای زمین نیست كه این اندازه دلها برای او بتپد
و لبریز از دوستی و ولاء نسبت به او بوده باشد، همانند حسین علیه السلام كه شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان نسبت به او ارادت ورزیده دلها را به سوی او روان ساخته اند.
بسا شهیدانی بودند كه اگر هزاران سال عمر می كردند، آن گونه كه با شهادت خود، عقیده و دعوت خود را رواج دادند نمی توانستند رواج دهند. و مفاهیم بزرگی را در جامعه جایگزین سازند، و هزاران افراد را به سوی كارهای بزرگ بسیج دارند.
تأثیر شگرف خطبه ای را كه آنان با خون نوشتند، در هیچ خطبه دیگری نمی توان یافت، آنگونه كه نسل به نسل تأثیرگذار باشد و در تاریخ بشریت گامهای بلندی بردارد... [2] .
امام حسین علیه السلام در نامه ای كه هنگام عزیمت به عراق به بنی هاشم نوشت، آورده:
«اما بعد فانه من لحق بی منكم استشهد. و من تخلف لم یبلغ مبلغ الفتح. و السلام» [3] .
هر كه به من ملحق گردد شهید می گردد، و هر كه تخلف كند به فتح و پیروزی نائل نگردد.
ظاهر این نوشتار متناقض است، ولی برای ظاهر بینان... اما در حقیقت، پیروزی در همان استشهاد است، كه عالمی را دگرگون می سازد، و جامعه ای كه فرسوده گردیده از نو می سازد... هدف بزرگ است، هدف روشن شدن حق است، هدف رسوا ساختن باطل است...
امام حسین علیه السلام در این هدف بزرگ به پیروزی رسید و باطل را منكوب ساخت.
اینك بزرگترین وظیفه مقتل نویسان، روشن ساختن این جنبه از واقعه ی كربلا است: چگونه امام حسین پیروز گشت، چگونه شكست نخورد، چگونه به هدف بزرگ خود رسید، چگونه یزید و خاندان امیه منكوب و ذلیل تاریخ گشتند كه اندك مقتل نویسان به این جهت توجه داشته اند:
آری دوست فاضل و ارجمند ما آقای محمد جواد صاحبی، با قدرت علمی و قلمی خود توانسته است به خوبی از عهده ی این وظیفه وجدانی و انسانی خود برآید، و شخصیت والای امام حسین علیه السلام را در واقعه ی كربلا مجسم سازد و برای خوانندگان محترم مبرهن سازد كه واقعه كربلا، یك حادثه كوچك از حوادث تاریخ نبود، بلكه یك جهش و تحولی عظیم در تاریخ بشریت بود كه حقیقت را آنچنان كه هست جلوه گر نمود، و چهره سیاه باطل را كاملا رسوا ساخت، و برای همیشه انسانها را از چنگال عفریت باطل رهایی بخشید...
خداوند بر توفیقات روز افزون نویسنده محترم این رساله ی شریف (مقتل الشمس) بیافزاید، و حقیقت جویان جهان را بیشتر و بهتر از نوشته های پر ارج بهره مند سازد. وفقه الله تعالی لمرضاته.
قم - محمد هادی معرفت
17 / 11 / 74
[1] محاسن برقي، ج 1، ص 432، چاپ مجمع جهاني اهل البيت، رقم 401، آيه در سوره ي انبياء: 18.
[2] تفسير في ظلال القرآن، ج 7، ص 189.
[3] بحارالانوار، ج 44، ص 330.